“…Er is ook euforie als je gewicht volgens de weegschaal steeds verder zakt”
In november 2018 zat ik tegenover Rosanne, een super fitte gefocuste lady die al snel in de gaten had dat ik niet tevreden ben met mijn lijf en mijn energieniveau. We zouden een workshop voor TWST voorbereiden en raakten in gesprek. Over Flamenco dansen, wat ik graag doe net als een stevige wandeling maken door het bos, maar dat ik van sportactiviteiten altijd langdurig last krijg van blessures. Een sportvrouw ben ik dus niet, was mijn conclusie.
Rosanne wist me snel op andere gedachten te brengen en binnen een maand stond ik onder toeziend oog van Bart op de weegschaal. Hij vroeg me wat mijn doel was en wat ik wilde bereiken? Ik antwoordde dat ik graag onder de 70 kilo wilde wegen en fit wilde zijn. Zo fit dat ik een flamencodansworkshop met gemak zou kunnen volgen.
Ik kreeg toegang tot een app waarin je dagelijks kan invullen wat je eet en die automatisch aangeeft hoeveel calorieën dat zijn. Supermakkelijk. Maar als je in je hele leven nog nooit over calorieën hebt nagedacht, is dat ook wel even schrikken. Een glas wijn was bijvoorbeeld al 1/3 van de 1500 calorieën die ik dagelijks mocht hebben!
Ook spraken we twee keer in de week af bij BOOST Naarden waar ik allerlei ingewikkelde oefeningen moest doen. Intussen maakte ik Bart voor alles uit dat lelijk was en mopperde ik mezelf de training door. Verbazend genoeg wist hij me elke keer uit deze mopperstand te halen en ervoor te zorgen dat de oefeningen toch goed gingen. En ja er was spierpijn en ja er was paniek bij erge spierpijn. Maar er is ook euforie als je gewicht volgens de weegschaal steeds verder zakt. Als je kleding TWEE maten kleiner wordt. Als je omgeving het opmerkt en zegt dat je er zo goed uitziet. Dat jij een voorbeeld bent voor anderen om ook te gaan sporten. Dat je door het sporten zo gefocust kunt werken dat je twee keer zoveel voor elkaar krijgt en ook nog het kaf van het koren kunt scheiden. Het is nu, vier maanden later, zover dat ik zin heb om te gaan trainen. Dat ik halverwege de training Bart nog steeds een sadist vind maar hem na afloop toch steeds weer dankbaar ben dat hij me heeft uitgedaagd om dat stapje extra te doen.
De kroon op het traject tot nu toe is de flamenco workshop van 2 keer 2 uur die ik super fit heb kunnen volgen waardoor ik 3 keer zoveel heb kunnen leren zonder verzuring in de benen.
