Betekent pijn schade?
Heb je onze vorige blogs over rugpijn gelezen (deel 1& 2), dan weet je al dat rugpijn complex en multifactorieel is. Dat dat komt doordat allerlei zaken invloed hebben op het ontwikkelen van rugklachten en het verloop ervan. Ook dat dit in eerste instantie vaak niet direct iets met jouw rug te maken heeft. Om te begrijpen hoe dat komt, moeten we pijn leren begrijpen.
Vroeger dachten we dat pijn een signaal was van schade aan het lichaam. Inmiddels weten we dat schade en pijn niet 1-op-1 naar elkaar vertalen. Zo kan je bijvoorbeeld pijn ervaren zonder schade, zoals duidelijk werd in de video uit blog 1. Maar kunnen we ook schade hebben zonder pijn.
Wist je dat er bij 80% van de asymptomatische pijn (lees: pijnvrij) 50-jarige wervelschade wordt gevonden? Ook werd er in dit onderzoek onder 44 mensen tussen de 0 en 68 jaar duidelijk dat 43 een meniscus afwijking had. 69% schade in de heup en 72% in de schouder. Allemaal pijnvrij! Een scan zegt daarom ook niet altijd iets over jouw klacht.
‘Rimpels aan de binnenkant’
Het is dus mogelijk om schade te hebben zonder dat dit leidt tot pijn. Bij BOOST noemen we dit simpelweg ‘rimpels aan de binnenkant’, het hoort bij het leven en hoeft helemaal niet uit te maken.
Ook is er natuurlijk pijn zonder schade, pijn met schade, en absentie van beiden. Maar als er geen signaal is van schade, wat is het dan?
Pijn is een signaal van POTENTIËLE schade, een soort alarmsysteem dus. Je lichaam bevat sensoren (nociceptoren) die chemische (zoals zuur), mechanische (druk) en temperatuur (warmte/kou) veranderingen kunnen waarnemen. Deze gegevens worden vervolgens in het brein geïnterpreteerd als wel of niet bedreigend en kunnen zich dus uiten in de vorm van pijn. Gelukkig komt die pijnprikkel al vóór de schade.
Houd je hand maar eens bij een kaars, op een geven moment zal dat pijn doen waardoor je je hand (als het goed is) terugtrekt. Als je vervolgens naar je hand kijkt is er niets aan de hand. Hoe problematisch zou het zijn als je pijn pas zou ervaren als je hand daadwerkelijk verbrandt?
Ons interne alarm gaat af als een VanMoof fiets
Om je goed te beschermen gebruikt je brein meer informatie dan de nociceptie. Ook jouw ideeën over bepaalde situaties ‘helpen’ jouw brein om een situatie te interpreteren als wel of niet bedreigend. Zo weten we bijvoorbeeld dat waarschuwende taal zoals: “pas op hoor, niet met je rug tillen!” kan leiden tot meer pijn. Maar ook dat je brein informatie meeneemt, bijvoorbeeld wanneer jij vorige week een artikel hebt gelezen waarin stond dat tillen met een bolle rug slecht voor je is. Meer hierover in een volgende blog.
Maar, jouw beeld over je belastbaarheid maakt dus uit. En hoe vaak worden we wel niet ‘bang gemaakt’ voor rugpijn? “Niet zo tillen, niet zo zitten, niet te lang staan, dit matras is slecht, deze oefening is slecht, deze houding is verkeerd, deze stoel is niet goed.” Allemaal claims die vooral voortkomen uit een tijd waar we puur mechanisch keken naar pijn. Kan het zijn dat al deze adviezen meer kwaad dan goed doen? Dat ons alarm nu afgaat als een VanMoof fiets, waar je net 2mm te dichtbij komt? Niet omdat er daadwerkelijk iets aan de hand is, maar gewoon omdat het alarmsysteem op scherp staat..
Onze tip: heb vertrouwen in je lijf! Zelfs wanneer er iets te zien is op een scan. Jij bent meer dan je scan. Het betekent niet dat dit soort zaken niet of nooit uitmaken maar ze zijn maar een deel van je kopje! Heb je moeite om hiermee te dealen? Dan raden we je altijd aan om een professional om hulp te vragen.
Als het goed is heb je nu een breder begrip van pijn en weet je na afgelopen blogs hoe je ‘load kan managen’ om ermee te dealen. Maar valt er winst te behalen met een traditionele aanpak, als houdingscorrectie en core training? En heeft het zin je ‘recht te laten zetten’ door een therapeut? In de volgende en laatste blog uit deze reeks gaan we hier dieper op in.
